કાલે રાત્રે ૧૨.૩૦ ના મોબાઈલ ફોન ની રીંગ વાગી. મારા ખાસ મિત્ર આબિદ નો ફોને હતો. એણે પૂછ્યું “સો રહા થા?” મેં કીધું હા રાત કે ૩ બજે હૈ. મને time ની ખબર નહોતી. આબિદ એ કીધું “એક news દેને થે. અપના વો અશ્ફાક હૈ વો ગુઝર ગયા ” “ક્યાં ???? ” મને એકદમ shock લાગ્યો. અશ્ફાક મારો પાડોશી અને બચપણ નો મિત્ર. અમે સાથે મોટા થયા. મારા થી એકાદ વર્ષ નાનો હશે એટલે અત્યારે ૩૨ નો હશે (હતો). “ક્યાં હુઆ અચાનક” મેં પૂછ્યું “સુબહ મેં બાથરૂમ ગયા ઔર વહી ચક્કર આયે ઔર ગીર ગયા. હોસ્પિટલ લે ગયે તો બોલે ગુઝર ગયા હૈ”. હું સદમા માં આવી ગયો. ઊંઘ ઉડી ગઈ અને મારી નઝર સામે એનો ચહેરો આવી ગયો. આશ્ફાક smart handsome અને હ્રીતિક જેવો દેખાવ માં. ચાર બહેનો નો એક ભાઈ. એને એક દીકરી ૪ વર્ષ ની અને દીકરો ૬ મહિના નો. એના father ની અમારા ફ્લેટ માં મટન શોપ હતી. ૧૦-૧૨ વર્ષ પહેલા અચાનક એ ગુઝરી ગયા હતા. નખ માં પણ રોગ નહિ પણ હાર્ટ-અટેક આવ્યો હતો. અશ્ફાક એ વખતે નીરમાં માં mechanical engineering માં હતો અને બધી બહેનો કુવારી હતી. તો એણે ભણવાનું મૂકી દીધું અને એના father ની શોપ સંભાળી લીધી. ઉપરવાલા ની મહેરબાની થી બધી બહેનો ના સારી જગ્યા એ marriage થઇ ગયા. પછી એણે marriage કર્યા. ઘણું બધું છે પણ બધું લખી શકાય એમ નથી.
અચાનક એ બધા ને છોડી ને જતો રહ્યો. અલ્લાહ એને જન્નત નસીબ કરે.